که پنج تقسیم دارد،‌1. ارتباط با خود،2. ارتباط با دیگران،3. ارتباط با خدا،4. ارتباط با طبیعت و5. ارتباط با تاریخ؛

ارتباط انسان با خودش مبتنی بر فطرت اوست و آن را از حضرت حق دریافت کرده است که عرفا با این ارتباط آشنا هستند.

 اما ارتباط انسان با دیگران، ارتباط انسان با محیط پیرامونش را در بر می‌گیرد، مانند ارتباط کاری من و شما؛ این ارتباط‌ها سازه‌هایی هستند که انسان می‌بایست آن را جور کند تا بتواند به خوبی با طبیعت پیرامونش ارتباط برقرار کند.

مهمترین ارتباطات برای انسان، ارتباط با پروردگار است ویک انسان عارف راه استعانت از خداوند را به خوبی می‌داند و آخرین ارتباط، انسان با تاریخ است، ما باید با تاریخ و سرگذشت انسان‌های پیشین رابطه برقرار کنیم تا با تحلیل و تحقیق، تجربه گذشته را برای حال استفاده کنیم.داستان‌های تاریخی که در قرآن کریم برای ما نقل شده، مانند داستان حضرت آدم، سرگذشت هابیل و قابیل و سرگذشت حکومت‌های ظالمی مانند فرعون، هاروت و ماروت و داستان حضرت سیلمان و یوسف و دیگر داستان‌های آموزنده که ما را متوجه می‌کند که به کجا وصل هستیم و خط سیر چیست. لذا یک انسان عارف می‌تواند تاریخ را به خوبی تحلیل و از آن برای زندگی خویش بهره‌ بگیرد.

از دو ارتباط دیگر صرف نظر میکنم چون واضح هست

از اینکه وقت طلاعیت را خرج خوندن مطالبم کردید ممنونم