آن اول‌ها که وارد دانشگاه شدیم، گفتیم دیگر بیشتر مسیر را رفته‌ایم تا آدم حسابی شویم! گفتیم دیگر دانشجو وارد می‌شویم؛ دانشمند خارج می‌شویم!
به گزارش پرتال دانشگاهی به نقل از جوان آنلاین، چند صباحی گذشت تا دانستیم صرفه در این است که فرزند زمانه خویشتن باشیم! دانشمند زمانه شدن پیشکش! هرگاه خواستید بدانید مد روز لباس و آرایش چیست، ادامه تحصیل دهید! کافی است وارد دانشگاه شوید تا با انواع مدل‌های پوشش، با کمترین پارچه‌ها و مرغوب‌ترین رنگ‌ها آشنا شوید. اطلاع‌رسانی در حد المپیک!

دیگر تمرکزی می‌ماند؟!

با یک متخصص روانشناسی صحبت کردیم تا بدانیم اولاً چرا؟ واقعاً چرا؟ یعنی ریشه‌های روانشناختی این ماجرا کجاست؟ ثانیاً حالا که پوشش‌ها اینطور است، آیا می‌شود درس خواند؟ تمرکزی می‌ماند؟!

دکتر محمود برجعلی در پاسخ به این سؤال که چرا دختران این نحوه پوشش را انتخاب می‌کنند، می‌گوید: «حجاب فقط مختص خانم‌ها نیست؛ نوعی دیگر از پوشش برای آقایان هم باید باشد. تأکیدی که ما روی حجاب خانم‌ها می‌کنیم، ممکن است به نوعی مقاومت و بازدارندگی در آنها منجر شود.»

چرا دانشگاه؟

«نوجوان از محیط بعضاً بسته خانواده وارد دانشگاه می‌شود؛ دیگر خبری از آن مراقبت‌ها و حساسیت‌ها نیست. دانشجو شدن، جایگاهی اجتماعی برای افراد ایجاد می‌کند. این هم سبب می‌شود محدودیت خانواده‌ها کمتر شود و هم باعث می‌شود فرد احساس برتری کند. احساس می‌کند در یک موقعیت و پوزیشن جدید قرار گرفته؛ پس تیپ جدیدی می‌زند. از طرف دیگر الگو هم نقش خیلی مهمی را ایفا می‌کند. گروه هم‌سن و سال خیلی وقت‌ها برای فرد به منزله الگو قرار می‌گیرد. حالا این الگو هم می‌تواند مثبت باشد و هم منفی. به هر روی، اینجا یک دگردیسی فرهنگی برای فرد به وجود می‌آید. در دوران طاغوت شاید شرایط به این راحتی نبود تا افراد بتوانند فرزندانشان را تربیت دینی کنند. ولی همان نوجوان‌ها وقتی وارد دانشگاه شدند و به سال‌های دفاع مقدس رسیدند، دگردیسی مثبتی پیدا کردند و این آنها را به جبهه‌ها کشاند. پس این دگردیسی می‌تواند به شکل مثبت هم اتفاق بیفتد.»

چشم وگوش

دکتر برجعلی درخصوص تأثیر این نحوه پوشش روی تحصیل افراد معتقد است: «وقتی یک پسر وارد دانشگاه می‌شود، در سنی قرار دارد که اوج مسائل شهوانی است. از محدودیت خانواده خارج شده و وارد محیطی شده که ارتباطات در آنجا رودررو است. از طرف دیگر آقایان بیشتر از طریق چشم تأثیر می‌گیرند؛ بر عکس خانم‌ها که بیشتر از طریق گوش تأثیر می‌پذیرند. پس اگر خانم‌ها پوشش را رعایت نکنند، قطعاً تمرکز و توجه در آقایان کاهش پیدا می‌کند. علاوه بر این، طبق تحقیقات، خانم‌ها خودشان هم در این لباس‌ها راحت نیستند و بنا به گفته‌های خودشان، به دلیل فشار گروه هم‌سن و سال این لباس‌ها را می‌پوشند. شاید خودشان هم قبول دارند این نحوه لباس پوشیدن، فلسفه خوبی ندارد؛ اما به خاطر مد یا جلب توجه به این سمت کشیده می‌شوند.»

تو کاری با دلم کردی که فکرشم نمی‌کردم!

می‌پرسم چه باید کرد؟ دکتر محمود برجعلی پاسخ می‌دهد: «من معتقدم برخوردهای فیزیکی و سلبی که متأسفانه بعضاً در دانشگاه‌ها زیاد هم دیده می‌شود، اولاً جواب نمی‌دهد؛ ثانیاً اگر هم جواب دهد، کوتاه‌مدت و موقتی است. خیلی کم هستند بدحجابانی که از سر عناد و با یک نوع برنامه‌ریزی سعی در تخریب افکار جوانان می‌کنند. آنها که عناد دارند سرشاخه‌ها هستند. ولی در بدنه، واقعاً هیچ نگاه منفی متمردانه تعمدی در کار نیست. بیشتر این دخترها، اصلاً اطلاع ندارند این نوع پوشش چه تأثیری روی جنس مخالف دارد و چه بیماری‌ای برای جامعه درست می‌کند. مثلاً دختری ساده است که از شهرستان به محیط دانشگاهی آمده و به این شکل برمی‌خورد. باید قبول کنیم پوشش جذابیت ایجاد می‌کند. اگر کسی بخواهد به بهبود پوشش در جامعه کمک کند، بهتر است روش‌های مثبتی به افراد یاد دهد تا جذابیتی را که می‌خواهند، داشته باشند و هیجاناتشان ارضا شود. بخشی از این خودنمایشی‌ها به لحاظ روانشناختی، طبیعی است. باید به روش‌های ایجابی جذبی عمل شود. در تعریف نوجوان می‌گوییم فردی نوجو است و چیزهای جدید را دوست دارد؛ همان بحث مد. آقای قرائتی اخیراً گفتند دانشجوها لباس‌های روشن بپوشند.

خب این پیشنهاد خوبی است. حتی در مدرسه‌های ما دخترها مانتوهای تیره به تن دارند. خب این دلزدگی می‌آورد. پوشش باید فرحبخش و شاد و انرژی‌زا باشد. رفتارهای جزئی ما می‌تواند نگاه بچه‌ها را تغییر دهد. مراکز فرهنگی باید نگاه محبت‌آمیز و خیرخواهانه‌ای داشته باشند. اگر جامعه و دانشگاه بسته باشد و کسی نتواند در آنها اظهار وجود کند، فعالیت‌ها به طور زیرزمینی شکل می‌گیرد. یعنی تنها ظاهر کار را ساخته‌ایم؛ باطن همان است. پس اجبار باید مرحله آخر باشد. تازه آن هم برای آنان که سر عناد دارند وگرنه جوانانی که می‌بینیم، بچه‌های ساده و سالمی هستند؛ که فقط انگیزه‌های زندگی درشان ضعیف شده است. باید روی این انگیزه‌ها کار شود.»

بگذاریم درسشان را بخوانند!

اینکه آدم به‌روز باشد، اشکالی ندارد؛ ولی حتی منورالفکرها هم این را قبول دارند که هر لباس جایی و هر پوشش مکانی دارد! حتی در دانشگاه‌های خارج از کشور مسئله پوشش قانون‌هایی را به خود اختصاص داده است. در دانشگاه ایالتی فلوریدا برای دانشجویان فاقد پوشش مناسب نمره «صفر» لحاظ می‌شود! پس بیاییم هم خودمان درسمان را بخوانیم، هم بگذاریم درسشان را بخوانند!